Mayıs 02, 2011

zor

Tatildeydim.
Ama İstanbul'da.
Dengesiz havayla birlikte her gün biraz daha dengesizleşen ben.

Ev ayrı bir dünya. Sonsuz bir miskinlik. Uçsuz bucaksız bir can sıkıntısı. Ama bir yandan da derin bir huzur. Anlamsız bir rahatlık.


Beklemek zor. Sıkıcı. Belirsizlik daha da beter.
Ne istediğini bilememek. Seni bekleyenlere hazır olamamak. Hazır olmadığın ama geleceğini bildiklerini öylece durup beklemek.


Gibi yapmak.
Hazırmış gibi.
Güçlüymüş gibi.
Korkmuyormuş gibi.


Başını alıp gitme isteği.
Uzakta olma arzusu.


Bir plajda yüzüne vuran hafif bir meltemle batmaya hazırlanan güneşi seyretme,
Elindeki şarabı yudumlama.
Sessiz,
Telaşsız.
Öylece yaşama.


Mutluluk?
Çok uzak.