Aralık 27, 2012

portakal reçelini de severim ki ben

iki yıldır alışkanlık olmuştu ben de; "this year sucks, next one probably" yazmak. senenin son 4-5 gününü yaşıyorken şans perileri pek bir etrafımda dolanmaya başladı. pek güzelim pek mutluyum.

2 yıldır bırbır konuştuğum, ben taşınıcam buraya alper çıksın diye tutturduğum evden alper sonunda taşınıyor. ben de ortaköy'lü oluyorum artık. yeni ev heyecanı sardı dört bir yanımı.

daha bir hafta önce sevgilim "tatile gidelim" demişken, roma, paris, stockholm, beyrut alternatifleri içinden direk paris'i seçmişken, ama ayarlayamamışken pek üzülmüşken; sevgili şirketim bana yılbaşı hediyesi verdi. 3 gece çift kişilik paris turu. sevgilinle 2013ü paris'te karşıla dedi.

ne kadar içten dilemişsek, nasıl bir secret, totem, dua triologysi yaptıysak artık. furkan beni "hadi tatlım, git bize paris tatili kazan gel" diye yollamıştı baloya zaten. şimdi de bavulumu ne zaman hazırlayayım diye soruyor şapşal.

bi de ben bu sabah gittim sayısal loto oynadım. şansımı zorluyorum, evet.

geriye tek bir şey kaldı. e o da olsun ama ya, lütfen ama ya, kırmayın beni ya. benden kıymetli mi sanki?

güzel 2012 cici 2013, biriniz giderken biriniz gelirken bir kez daha mutlu edin beni.