düşünüyorum!!!
günlük hayatımı, okulumu, derslerimi, bölümümü... 'ne işim var benim burda?' diyorum.
'olmak istediğim yer gerçekten burası mı?' diye soruyorum...
acaba okulu bıraksam mı, diyorum..
okulu bırakıp ne yapacağım, diyorum..
düşünüyorum!!
gastronomi okurum. çeşit çeşit yemek yaparım, özel soslar hazırlarım. pasta!! evet evet, mis gibi kokulu kekler, kurabiyeler, cheesecakeler...
ama ben eldiven olmadan elimi o malzemelere süremem ki. ben oje sürmeden gezemem ki. ben soğanın kokusuna dahi dayanamam ki.
olmuyor, vazgeçiyorum...
düşünüyorum!!
bir sanat atölyesine başlarım. resim yaparım, yağlı boya tablolar mesela. bir sergi bile açabilirim ilerde. soyut çalışırım, sessizliği anlatırım belki, severim ben sessizliği. karanlık geceyi anlatırım, karanlık geceyi ıslatan yağmuru ya da.
ama sonra bu dönem aldım painting dersi geliyor aklıma, kendime 10 üzerinden 3 verişim, hocanın istersen dersi drop et deyişi...
olmuyor,vazgeçiyorum...
düşünüyorum!!
bir oyunculuk akademisine giderim. gerçek oyunculuk, arkadaşlara oynanan küçük oyunlardaki küçük oyunculuklar değil. başrol hatta... sahneye çıkarım... tiyatro sahnesinde ben, salonda yüzlerce izleyici. nefes kesici bir güzellik...
ama olmaz, ben rol seçerim, onu oynamam bunu demem. sanatta kural olmaza inanmam ben.
düşünüyorum!!
tekrar üniversite sınavlarına hazırlanırım, belki tıpa giderim bu sefer. doktor olurum. annem hep benim de doktor olmamı istemiştir zaten. ne kadar gurur verici bir meslek, hayat kurtarıyorlar daha ötesi var mı..
ama ben hastane kokusuna dayanamam ki, midem bulanır başım döner. bu da olmaz...
düşünüyorum!!
ben okuyabileceğim en iyi bölümde okuyorum, tam benlik!! evet, olmak istediğim yer tam olarak burası...
düşünüyorum!!
işletme iyidir, finans iyidir, analitik düşünce iyidir, rakamlar iyidir...
düşünüyorum, ve artık düşünmekten vazgeçiyorum. kimlik bunalımlarına son veriyorum, hayatımın keyfini çıkarıyorum!!
