değişmişim ben... ama bu çok normalmiş; çünkü büyüyormuşum.
olaylara bakışım değişmiş benim... çünkü çevrem değişiyormuş, yaşadıklarım değişiyormuş, etrafımdakiler değişiyormuş, hayatım değişiyormuş...
bir de çok konuşuyormuşum ben... saatlerce bir olayı anlatıyormuşum, şöyle dedi böyle dedim.. bunu yaptı şunu yaptım.
eskisi gibi değilmişim ben... ama sanırım öyle olmamı da istemiyormuş. 'yeni' ben daha iyi gibiymiş.
değişmeyen tek bir şey varmış... ben onu hala çok seviyormuşum, hala eskisi gibi seviyormuşum. o biliyormuş bunu, hissediyormuş, hissettiriyormuşum.
o da beni çok seviyormuş. tüm değişikliklere rağmen hala çok seviyormuş beni. dırdırlarımı, vırvırlarımı, kıkır kıkırlarımı bile çok seviyormuş.
biz birbirimizi çok seviyormuşuz, tam 8 yıldır...
tam 8 yıldır birbirimizin en yakınıymışız, en iyi dostuymuşuz, dosttan da öteymişiz bazen.
iyi ki varmışız biz dilara'yla, iyi ki varmışım ben, iyi ki varmış o!!
