çarşamba gününe bir midterm'ü,
perşembe gününe başka bir midterm'ü,
cuma gününe de paper yazımı olan bir zavallı insancık olarak; gerçekten acınacak durumdayım.
sabah 9'dan beri sandalyede oturmaktan popom düzleşti. bol bol yastık desteği almış olmama rağmen, belim birazdan kopuverecekmiş gibi ağrıyor. devamlı başımı eğmekten boynum tutuldu. sandalyede şekilden şekle girmek için çırpınan bedenim ayaklarımla ne yapacağına karar veremedi. "her zaman nereye koyuyordum ki ben bunları?" diye düşündü durdu, bir uzattı, bir çekti.
içtiğim kahvenin sayısını bile bilmiyorum. alttaki bakkalın asi ama evli tavşancık oğlu, aldığım kahveleri görünce "sınav var herhalde yine" diye pişkin pişkin sırıttı. kahve içiyorum selülit yapıyor, böbreklerimin içine ediyor. abur cubur yiyorum midem bozuluyor. placebo etkisi yapsın serotonin salgılatsın azıcık mutlu olayım diyorum çikolataLAR yiyorum, yağ yapıyor, kilo aldırıyor.
devamlı bilgisayara bakmaktan -slidelara çalışıyorum efenim- gözlerim yerinden çıkacakmışçasına ağrıyor. sanki biz buraya ait değiliz diye haykırıyorlar. maruz kaldığım radyasyonunsa haddi hesabı yok.
sinir stres katsayımdaki artıştan bahsetmiyorum bile. milleti darlayıp duruyorum. zavallı annecimle babacım adana'da bile benim gazabımdan kendilerine düşen payı aldılar. psikopata bağladım.
kendim, kendime, kendim için, mfö ile cem'den pisi psikopatım'ı söylüyorum. (tık)
p.s. resim masamın son hali :)
