tarih 7 haziran 2007 perşembe..
saat gece 1.50 suları..
yer kilyos yurt odası..
fonda teoman şarkıları; ne ekmek ne de su, o, papatya...
yaşanan tatsız bir gerginlik..
hemen ardında da tadımız yerine gelsin diye yapılan mamsan süt eşliğinde şok çikolatalı puding...
ve gecenin en eğlenceli en komik anları..
sevil'in yatağında gizem, ben, gizemin cep telefonu, o telefona gelen mesajlar, yapılan yorumlar, atılan cevaplar, ve hep verilen o tepki: "book!!"
artık bu gırgıra, şamataya dayanamayıp bize katılan sevil'le birlikte daha da artan kahkahalar, üst kattaki yatağı kafamıza geçirme çalışmaları, benim vücudum daha esnek demek adına sarf edilen eforlar...
onu düşündüğüm zaman aklıma hep bu sahne geliyor.
daha çok eğlendiğimiz, daha çok kahkaha attığımız bir sürü başka an olmasına rağmen ben en çok o geceyi seviyorum.
gizem...
kilyos'taki oda arkadaşımken nasıl bu kadar yakınım oldu bilmiyorum, hatırlamıyorum.
o bazen arkadaşım, bazen kız kardeşim, bazen sırdaşım oldu.
bazen, başıma bir şey gelecek diye nerdeyse annem kadar endişelendi.
ara sıra birbirimizden uzak düştük; derslerdi ilişkilerdi başka arkadaşlardı derken görüşmelerimiz arasındaki mesafe arttı.
ama bu bizi, bizim arkadaşlığımızı değiştirmedi.
doğum günümü unuttu bu sene, şakayla karışık kızdım ona. affettirmek için bir fransız restoranına gittik beraber. ona O'nu anlattım; dinledi gülümsedi şaşırdı. o da aşık olabileceğime pek inanmayanlardandı. ilk defa birisine bu kadar rahat anlatabildim ben O'nu; birisine değil aslında gizem'e.
o da anlattı, bir sürü şey.. yaşadıklarını, kararlarını, hayallerini, korkularını..
ne zamandır birbirimizle konuşmaya ihtiyacımız varmış meğerse..
ne zamandır birbirimizin bakışına ihtiyacımız varmış meğerse..
ne kadar özlemişim ben onu meğerse...
şimdi amerika'da...
biliyorum, o bu blogun gizli okuyucularından..
bunu yazıyorum, çünkü o da bilsin istiyorum araya mesafeler girse de onu çok seven, ona hayatında hep ihtiyacı ve yeri olan bir arkadaşı var...
p.s. bu onun ilk amerika fotoğrafı.. ve çok mutlu :)
