hani üniversitedeyken sabah uyanırsın, ama aslında uyanamazsın, ama derse gitmen gerekir, ama hiç gidesin gelmez.
sonra sen uyurken beynin arka tarafta çalışmaya başlar, ve dahiyane(!) bir fikirle karşına çıkar. hani senin sınavın vardır ya iki gün sonra, evde kalıp ona çalışsan daha iyi olacaktır. şimdi kalk hazırlan, okula git gel, bir sürü zaman kaybı olacaktır. onun yerine evde kalıp ders çalışsan ne de güzel olur aslında.
üç aydır görmediğin sevgilinmiş gibi sarılırsın bu fikre. gerçi üç aydır görmediğin adam sevgilin olur mu orası tartışılır. uzak mesafeli ilişkiler ne kadar gerçektir bilinmez. bu da bambaşka bir post konusudur, o yüzden şu an için geçiniz.
bu fikri benimser, sever, okşar, koynuna alır yatarsın. zaten derse gitmeyerek bir çok saat zaman kazanmışsındır, biraz daha uyusan ne olacaktır ki. uyursun, uyursun, uyursun.
işte ben bu sabah öyle olsun istedim.
ders çalışmam gereksin, okula gitmeyeyim dedim. sonra uyuyayım, uyuyayım, uyuyayım.
bi de hiç öksürmeyeyim.
