geçen gün bilinç akışı yaparken bu konuya da uğramıştım ama bir daha yazayım. canım istedi.
kaybedenler kulubünü izledim geçen haftasonu. filmden çıkınca insanın kafasında bir "köfte mi yesek?" sorusu yankılanıyor. (tamam, kabul ediyorum, başka şeyler de yankılanıyor.) biz taksimde fellik fellik köfteci aradık. anasını satayım hiç düzgün köfteci bilmiyormuşuz taksimde bunu fark ettik, taksimdeki her haltı biliriz ama o yok. tavsiyesi olanlar bi zahmet mesaj atıverse ne makbule geçer ha.
neyse efenim, film bir insan evladına epey süre yetecek kadar espri kazandırıyor. oyunculuklar iyi, müzikler de on numara. ben zaten yiğit'e özgür kız reklamlarından beri hastayımdır, yeri ayrıdır onun. sırf o var diye bile izlenebilir bazı yapıtlar. bkz. dudaktan kalbe, evet bunu yaptım, o diziyi bile izledim. ama düzenli takip etmedim, valla bak. orda da favorim yiğitti, nitekim finalde mutlu oldu.
ben yine dağıttım konuyu ama, hemen toplayayım. ve hatta bitireyim. abicim siz gidin izleyin bu filmi. gülün eğlenin.
p.s.1. "spoiler benzeri bir şey içerebilir"
ben olsam beşiktaştaki beşiktaş iskelesine giderdim.
p.s.2. bu da filmdeki en güzel şarkılardan birisidir. bu kıyağımı da unutmayın.
