bu da benim manyaklığımdan

evimin lokasyonu galata'yken, enerji patlaması yaşarken, içimden bangır bangır şarkı söylemek hoplaya zıplaya dans etmek gelirken, oturduğum yerde oturamazken; hazırlanmaya üşeniyor dışarı çıkmıyorum. ama product create etmeye üşenmiyor çalışıyorum. neden? manyağım çünkü ben!

neyse gideyim de bir sanat filmi izleyeyim uykum gelir uyurum belki.

yakın arkadaş her zaman bu kadar yakın olmamalı

sabah kahvaltısına deneysel bir tost yapmaya çalışan gülbik ve salondan duruma müdahale etmeye çalışan ben arasındaki konuşmalar:
gülbik: krem peynirle yapıyorum, ama bunun içine kaşar, örgü peyniri falan da koymak gerekiyordu.
ben: kaşar var evde.
gülbik: yok
ben: var
gülbik: tostun içine girerim diyorsan gel buyur canım
ben: allah belanı versin gülbik.

ben cevabımı aldım

bu aralar hayatıma biraz fazla dahil olan bir arkadaşla ilgili, en yakın arkadaşımın yorumu:
"birine aşık olmak için ben bu adama hayatta aşık olmam deyip beklemek gerekiyormuş, bir yerde okudum."
e ben cevabımı aldım, fazlasına ne gerek var.

ölüm, keşke olmasan!

keşke olmasan, keşke bu kadar çok can yakmasan.